การต่อสู้ระหว่างประเทศไทยและกัมพูชากว่าแหล่งน้ำมันและก๊าซ โดย Boon Wattanna
การต่อสู้ระหว่างประเทศไทยและกัมพูชา แหล่งน้ำมันและก๊าซ
The struggle between Thailand and Cambodia over oil and gas resources
16 September, 2010
While international attention is focused the political risk resulting from the ongoing diplomatic tit for tat between Cambodia and Thailand over Preah Vihear, overlooked is the fight to exploit untapped oil and gas reserves under their disputed maritime boundary in the Gulf of Thailand.
The disputed area, also known as the Overlapping Claims Area (‘OCA’), has been a point of contention in the relationship between the two countries and the settlement of the dispute would be a boon to not only diplomatic relations, but also to further energy exploration and production in South-East Asia.
The OCA is a 27,000 sq km offshore area estimated to contain up to 11 trillion cubic feet of natural gas and underdetermined quantities of condensate and oil. The OCA is bounded by the Cambodia claim of 1972 (western boundary) and the Thai claim of 1973 (eastern boundary line), as well as the 1991 Cambodian-Vietnam maritime border (southern boundary).
As Thailand’s energy needs increase and the Cambodia’s nascent oil and gas industry matures, there is increasing pressure from many quarters to see the dispute between Thailand and Cambodia settled.
Progress towards a resolution of the dispute
While a 2001 MOU between Thailand and Cambodia outlined an agreed framework to settle the maritime dispute, progress has been slow as political tensions between Cambodia and Thailand have remained fragile since 2003 when the Thai embassy and Thai owned businesses were attacked in Cambodia. Subsequent tensions over the disputed border demarcation near the Preah Vihear temple have also meant that substantive talks remain elusive.
While there were periods where relations thawed and talks to resolve the dispute held, the Thai cabinet at the end of 2009 voted to scrap the 2001 MOU. This has added further uncertainty as to how talks may proceed in future.
Preah Vihear temple a stumbling block to settling the OCA dispute…
In 1962 following a lengthy dispute, a majority of the International Court of Justice (ICJ) in The Hague awarded the Prae Vihear temple to Cambodia. While Thailand eventually respected the courts decision, anger remains raw over the loss of sovereignty, and Thailand vigorously claims rights over 4.6sq km of undemarcated land surrounding the temple itself, which is located in the far north of Cambodia.
Constitutionally, all issues regarding territorial sovereignty must be passed by two thirds of the Thai parliament, where there is significant opposition to any relinquishment of territorial claim, regardless of political alignments. The temple dispute and topic of sovereignty are highly charged issues in the Thai political discourse. Even creating the impression of forfeiting sovereignty can be politically fraught.
In 2008, Thai foreign minister Noppadon Pattama was forced to resign after a court ruled he had violated the constitution after the government supported Cambodia’s moves to have Preah Vihear World Heritage listed. In the ensuing scandal the entire cabinet was threatened with possible impeachment.
A number of diplomatic and military sources in Thailand have suggested that discussions on the maritime border issue cannot truly begin until some compromises have been reached on the temple issue.
Any talk of settling the maritime disputes generally leads to accusations of ‘selling out’, especially from the Thai side, where compromises on the Preah Vihear issue are seen as a trade-off for additional economic benefit from the Cambodian’s in the OCA.
Revenue sharing
The issue of revenue sharing was a key problem identified by both Thai and Cambodian sources.
Both countries have presented competing proposals in earlier talks. Cambodia proposes dividing the disputed area in a checkerboard fashion, creating at least 14 different blocks. Revenues and management of the blocks would be shared equally on a 50/50 basis.
The main Thai counter-proposal is that the disputed area be divided into three strips running north-south, with the revenue from the central area to be shared equally on a 50/50 basis. The share from the outer areas would be weighted in favour of the country adjacent to that area, approximately 80/20 to Thailand on the western side of the OCA and 80/20 to Cambodia on the eastern side of the OCA.
Is the Thai proposal unfair?
In the absence of firm data on reserves in the OCA (exploration not being allowed given the ongoing dispute), experts have indicated that it makes intuitive sense that most of the exploitable reserves are located towards the Thai side of the OCA. This is because the Pattani basin, the oil field which contains most of the offshore oil and gas reserves in undisputed Thai waters, extends into the OCA. Conversely, geological formations in oil fields on the Cambodian side of the border have made drilling there challenging and uneconomic in some instances.
The result of this situation is that the Thai proposal for revenue sharing favours the Thai’s, given the balance of the reserves that can be economically drilled sit on the Thai side of the OCA.
Thailand still wins under the Cambodian proposal
The Cambodian proposal for a 50/50 revenue split, though rejected by Thailand, would nevertheless see Thailand gain the largest slice of the overall economic pie. Thai companies have more than 30 years of exploration and production experience when compared to those in the Cambodian industry, which is still in its infancy. As such Thai based oil producers, exploration companies (e.g. PTTEP) and contractors would likely undertake the bulk of the work in the OCA and thus derive a majority of the benefits.
Thailand would also gain a new source of gas for power generation lessening the reliance on Burmese supplies, as well as gaining through the displacement of imported oil, which comprises a substantial percentage of its daily consumption.
As such, the potential for compromise will largely rest on Thailand’s ability to agree to a revenue sharing agreement which recognises the inherent external benefits that will accrue to Thailand.
What will ultimately bring both sides back to the table (again)?
1) A change of philosophy to marine border demarcation
A Thai navy expert familiar with the issue of the maritime border also suggested a ‘good starting point’ for resolution is for Cambodia to accept the lack of legal basis for the demarcation line which Cambodia has drawn through Kut Island (a Thai resort island ceded by Cambodia’s former colonial master, France in 1904 ). From the Thai perspective, Cambodia may have to draw another line by using the median line principal, to delimit the territorial sea and continental shelf between the two countries.
This would be a start from where both countries can begin to look at delimiting the border in the top portion of the OCA (see map), which both countries have stated they must delimit, before any movement on a JDA can be achieved.
2) A more mature Cambodian oil and gas industry
The other key element of ‘compromise’ will be the natural development of the Cambodian exploration and production sector. A more developed Cambodian sector which can compete with Thailand’s mature oil and gas industry has been identified by long time Cambodian advisors as a key way for Cambodia to strengthen its bargaining position against Thailand. This would allow Cambodian based firms to more fully capture the economic benefits from the development of fields in the OCA.
A more mature Cambodian oil and gas sector will come slowly however. Although there has been much hyped speculation surrounding the potential of the industry in Cambodian waters, the reality is that development of reserves is more difficult than expected. Cambodian production forecasts are now much less than the optimistic figures which were published earlier this decade by multilaterals such as the IMF. The IMF had predicted approximately 400 to 700 million barrels of reserves, whereas a key advisor to the Cambodian government expects that proven economic reserves of around 50 million barrels are more realistic, with a recovery rate of 6 % to potentially 14%.
While Chevron is expecting to pump oil from its first well in December 2012, the development of an industry comparable to Thailand’s is quite a way off.
3) Increased gas demand by Thailand
It is quite well known that Thailand is heavily reliant on gas for power production. The majority of this gas will need to be imported in future as its reserves in the Gulf of Thailand and from Burma dwindle. The Cambodian’s see this situation as one of the key dynamics which will bring Thailand to the negotiating table.
However, in addition to their goal of a more mature O&G industry, the Cambodian position for negotiating a settlement to the OCA is one that is increasingly aware that there is no rush to push Thailand, given that there are higher benefits from Cambodia waiting for Thailand to ‘need’ Cambodia more, and increased economic upside from a more mature Cambodian industry.
Could the concept of a Joint Development Area be contemplated by authorities of both countries?
The concept of a Joint Development Area (JDA) seems to be the only realistic solution to both countries’ overlapping claims in the Gulf of Thailand. The concept of a JDA, according to a Thai academic familiar with border disputes, is the best – if not only – solution to the political difficulties in Thailand surrounding the potential loss of sovereignty. This is because the concept of the JDA does not necessarily mean that Thailand or Cambodia have to formally relinquish claims over territory. Rather the JDA can operate while ongoing issues surrounding demarcation can be discussed separately.
http://www.clc-asia.com/analysis/the-struggle-between-thailand-and-cambodia-over-oil-and-gas-resources/
16 กันยายน 2010
ใน ขณะที่ความสนใจของต่างประเทศจะเน้นความเสี่ยงทางการเมืองที่เกิดจากหัวนมทาง การทูตอย่างต่อเนื่องสำหรับการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยระหว่างกัมพูชาและไทย กว่าพระวิหาร, มองข้ามคือการต่อสู้เพื่อหาประโยชน์ไม่ได้ใช้น้ำมันและก๊าซภายใต้ขอบเขตขอ สงวนทางทะเลของพวกเขาขัดแย้งกันในอ่าวไทย
พื้นที่ พิพาทที่เรียกว่าเป็นพื้นที่ที่ทับซ้อนกันการเรียกร้องค่าสินไหมทดแทน ('OCA'), ได้รับการจุดของการต่อสู้ในความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศและระงับข้อพิพาทจะ เป็นประโยชน์ไม่เพียง แต่ความสัมพันธ์ทางการทูต แต่ยังให้ต่อไป การสำรวจพลังงานและการผลิตในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ไทยกัมพูชาพื้นที่ทับซ้อนกันเรียกร้อง
OCA เป็นพื้นที่ 27,000 ตารางกิโลเมตรในต่างประเทศคาดว่าจะมีขึ้นเพื่อ 11000000000000 ลูกบาศก์ฟุตของก๊าซธรรมชาติและปริมาณ underdetermined ของคอนเดนเสทและน้ำมัน OCA ถูกล้อมรอบด้วยการเรียกร้องของกัมพูชา 1972 (ขอบตะวันตก) และการเรียกร้องของไทย 1973 (เส้นเขตแดนตะวันออก) รวมทั้งชายแดนทางทะเล 1991 - กัมพูชาเวียดนาม (ชายแดนภาคใต้)
เพื่อ เป็นพลังงานของไทยเพิ่มขึ้นและความต้องการน้ำมันตั้งไข่กัมพูชาและ อุตสาหกรรมก๊าซ matures มีความดันเพิ่มขึ้นจากไตรมาสมากมายที่จะเห็นข้อพิพาทระหว่างไทยและกัมพูชาจะ ตัดสิน
ต่อยอดความละเอียดของข้อพิพาท
2001 ในขณะที่บันทึกความเข้าใจระหว่างไทยและกัมพูชาที่ระบุกรอบการตกลงที่จะระงับ ข้อพิพาทเกี่ยวกับการเดินเรือความคืบหน้าได้ช้าเป็นความตึงเครียดทางการ เมืองระหว่างประเทศกัมพูชาและประเทศไทยยังคงมีความเปราะบางตั้งแต่ 2003 เมื่อสถานทูตไทยและธุรกิจเป็นของไทยถูกทำร้ายในประเทศกัมพูชา ความ ตึงเครียดที่เกิดขึ้นภายหลังผ่านการแบ่งเขตชายแดนที่ขัดแย้งกันอยู่ใกล้กับ วัดพระวิหารมีความหมายว่าพูดถึงเนื้อหาสาระยังคงเข้าใจยาก
ใน ขณะที่มีระยะเวลาที่ละลายน้ำแข็งและพูดถึงความสัมพันธ์ในการแก้ไขข้อพิพาท ที่ถือ, ตู้ไทย ณ สิ้นปี 2009 โหวตให้ 2001 บันทึกความเข้าใจเรื่องที่สนใจ นี้ได้เพิ่มความไม่แน่นอนต่อไปเป็นวิธีการพูดอาจดำเนินการต่อไปในอนาคต
วัดพระวิหารปิดกั้นสะดุดไปตกตะกอนข้อพิพาท OCA ...
ใน ปี ค.ศ. 1962 ดังต่อไปนี้ข้อพิพาทที่มีความยาวส่วนใหญ่ของศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ (ICJ) ที่กรุงเฮกได้รับรางวัลวัดแพรวิหารไปยังกัมพูชา ใน ขณะที่ประเทศไทยในที่สุดยอมรับคำตัดสินศาลยังคงความโกรธดิบกว่าการสูญเสีย อธิปไตยและประเทศไทยอย่างจริงจังการเรียกร้องสิทธิเหนือ 4.6sq กม. ที่ดิน undemarcated รอบวัดตัวเองซึ่งตั้งอยู่ในห่างไกลทางตอนเหนือของประเทศกัมพูชา
Constitutionally ประเด็นเกี่ยวกับอำนาจอธิปไตยของประเทศทั้งหมดต้องถูกส่งผ่านโดยสองในสามของ รัฐสภาไทยที่มีความสำคัญต่อการยกเลิกการต่อต้านการเรียกร้องระหว่างประเทศใด ๆ โดยไม่คำนึงถึงการจัดแนวแบบทางการเมือง ข้อพิพาทพระวิหารและเรื่องอำนาจอธิปไตยเป็นค่าใช้จ่ายสูงประเด็นในวาทกรรม ทางการเมืองไทย แม้การสร้างความประทับใจสละอำนาจอธิปไตยสามารถเปี่ยมทางการเมือง
ใน ปี 2008 ไทยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศนพดลปัทมะถูกบังคับให้ลาออกจากตำแหน่ง หลังศาลตัดสินเขาได้ละเมิดรัฐธรรมนูญหลังจากที่รัฐบาลเลื่อนการสนับสนุนของ กัมพูชาที่จะมีพระวิหารเป็นมรดกโลกไว้ ในเรื่องอื้อฉาวตามมาตู้ทั้งหมดถูกคุกคามด้วยการฟ้องร้องเป็นไปได้
จำนวน แหล่งทางการทูตและการทหารในประเทศไทยได้ชี้ให้เห็นว่าการอภิปรายในประเด็น ชายแดนทางทะเลอย่างแท้จริงไม่สามารถเริ่มต้นจนได้รับการประนีประนอมบางถึงใน เรื่องวัด
พูดคุยเกี่ยวกับการเดิน เรือของการยุติข้อขัดแย้งใด ๆ ที่โดยทั่วไปจะนำไปสู่ข้อกล่าวหาของ'ออกขาย'โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากฝั่งไทย ที่ประนีประนอมในปัญหาพระวิหารจะถูกมองว่าการค้าออกเพื่อผลประโยชน์ทาง เศรษฐกิจเพิ่มเติมจากกัมพูชาใน OCA
ส่วนแบ่งรายได้
ปัญหาการแบ่งรายได้เป็นปัญหาสำคัญที่ระบุโดยแหล่งที่มาทั้งไทยและกัมพูชา
ทั้ง สองประเทศมีการแข่งขันนำเสนอข้อเสนอในการเจรจาก่อนหน้านี้ กัมพูชาได้เสนอแบ่งพื้นที่พิพาทในกระดานหมากรุกแฟชั่น, การสร้างน้อยกว่า 14 บล็อกที่แตกต่างกัน รายได้และการจัดการของบล็อกจะใช้ร่วมกันอย่างเท่าเทียมกันตามเกณฑ์ 50/50
หลัก ภาษาไทยข้อเสนอซื้อขายเป็นพื้นที่พิพาทที่ถูกแบ่งออกเป็นสามแถบวิ่งเหนือใต้ มีรายได้จากพื้นที่ภาคกลางที่จะใช้ร่วมกันอย่างเท่าเทียมกันตามเกณฑ์ 50/50 ร่วม กันจากพื้นที่รอบนอกจะถ่วงน้ำหนักในความโปรดปรานของประเทศที่อยู่ติดกับ พื้นที่ที่ประมาณ 80/20 ถึงประเทศไทยทางด้านตะวันตกของ OCA และ 80/20 ไปยังกัมพูชาในฝั่งตะวันออกของ OCA
ข้อเสนอไทยไม่ยุติธรรม?
ใน กรณีที่ไม่มีข้อมูลของ บริษัท ที่ขอสงวนใน OCA (สำรวจไม่ได้รับอนุญาตให้ข้อพิพาทต่อเนื่อง), ผู้เชี่ยวชาญระบุว่ามันทำให้รู้สึกว่าส่วนใหญ่ใช้งานง่ายของสงวนโหว่ตั้ง อยู่ทางฝั่งไทยของ OCA ทั้งนี้เนื่อง จากลุ่มน้ำปัตตานีเขตข้อมูลน้ำมันซึ่งมีมากที่สุดของน้ำมันในต่างประเทศและ เงินสำรองก๊าซในน่านน้ำไทยไม่มีปัญหา, ยืดเข้า OCA ในทางกลับกัน formations ทางธรณีวิทยาในแหล่งน้ำมันในฝ่ายกัมพูชาของเส้นขอบได้ทำให้มีการขุดเจาะที่ ท้าทายและไม่ได้ผลในบางกรณี
ผล ของสถานการณ์นี้ก็คือข้อเสนอของไทยสำหรับการแบ่งปันรายได้บุญไทย, ให้ความสมดุลของเงินสำรองที่สามารถเจาะเศรษฐกิจนั่งบนฝั่งไทยของ OCA
ประเทศไทยยังคงชนะภายใต้ข้อเสนอของกัมพูชา
ข้อ เสนอกัมพูชาเพื่อแบ่งรายได้ 50/50, ปฏิเสธ แต่โดยประเทศไทยจะเห็นประเทศไทยยังคงได้รับชิ้นที่ใหญ่ที่สุดของวงกลม เศรษฐกิจโดยรวม บริษัท ไทยมีมากว่า 30 ปีของการสำรวจและประสบการณ์การผลิตเมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ในอุตสาหกรรม กัมพูชาซึ่งยังคงอยู่ในวัยเด็กของ ดัง นั้นไทยผลิตน้ำมันจาก บริษัท สำรวจ (เช่น PTTEP) และผู้รับเหมามีแนวโน้มว่าจะดำเนินการเป็นกลุ่มของการทำงานใน OCA และทำให้ได้มาซึ่งเสียงส่วนใหญ่ของผลประโยชน์
ประเทศ ไทยยังจะได้รับแหล่งใหม่ของการผลิตกระแสไฟฟ้าก๊าซการบรรเทาการพึ่งพาอุปกรณ์ พม่ารวมทั้งดึงดูดการผ่านการเคลื่อนที่ของน้ำมันที่นำเข้าซึ่งประกอบด้วยค่า ร้อยละที่สำคัญของการบริโภครายวัน
ดัง นั้นศักยภาพในการประนีประนอมส่วนใหญ่จะอยู่บนความสามารถของไทยไปยังเห็นด้วย กับข้อตกลงแบ่งปันรายได้จากการที่ตระหนักถึงผลประโยชน์ภายนอกโดยธรรมชาติที่ จะเกิดขึ้นกับประเทศไทย
ในที่สุดสิ่งที่จะนำทั้งสองฝ่ายกลับไปที่ตาราง (อีกครั้ง)?
1) การเปลี่ยนแปลงของปรัชญาการแบ่งเขตชายแดนทางทะเล
ผู้ เชี่ยวชาญด้านกองทัพเรือไทยคุ้นเคยกับปัญหาของชายแดนทางทะเลยังแนะนำ'จุด เริ่มต้นที่ดีสำหรับความละเอียดสำหรับกัมพูชาจะยอมรับการขาดพื้นฐานทาง กฎหมายสำหรับเส้นแบ่งเขตที่กัมพูชาได้ดึงดูดผ่านกุด Island (เกาะรีสอร์ท ceded ไทยโดย ต้นแบบอดีตอาณานิคมของกัมพูชา, ฝรั่งเศสใน 1904) จากมุมมองของไทย, กัมพูชาอาจจะต้องวาดเส้นอื่นโดยใช้หลักเส้นมัธยฐานเพื่อคั่นทะเลอาณาเขตและ ไหล่ทวีประหว่างสองประเทศ
นี้ จะเริ่มจากที่ทั้งสองประเทศจะสามารถเริ่มต้นไปดูที่ delimiting ชายแดนในส่วนบนของ OCA (ดูแผนที่) ซึ่งทั้งสองประเทศได้ระบุว่าต้องคั่นก่อนที่จะเคลื่อนไหวใน JDA ใด ๆ สามารถทำได้
2) น้ำมันกัมพูชาผู้ใหญ่มากขึ้นและอุตสาหกรรมก๊าซ
องค์ ประกอบสำคัญอื่น ๆ ของ'การประนีประนอมจะได้รับการพัฒนาตามธรรมชาติของการสำรวจกัมพูชาและภาคการ ผลิต ภาค กัมพูชาที่พัฒนาแล้วซึ่งสามารถแข่งขันกับน้ำมันสุกของไทยและอุตสาหกรรมก๊าซ ได้รับการระบุโดยที่ปรึกษากัมพูชาเวลานานเป็นวิธีการที่สำคัญสำหรับประเทศ กัมพูชาเพื่อเสริมสร้างสถานะของการเจรจาต่อรองกับประเทศไทย นี้จะช่วยให้ บริษัท ตามกัมพูชามากขึ้นอย่างเต็มที่จับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากการพัฒนาของเขต ข้อมูลใน OCA
น้ำมันกัมพูชาผู้ใหญ่มากขึ้นและภาคก๊าซจะมาช้า แต่ แม้ ว่าจะมีการเก็งกำไรมาก hyped รอบศักยภาพของอุตสาหกรรมในน่านน้ำกัมพูชา, ความเป็นจริงคือการพัฒนาของสงวนว่าเป็นเรื่องยากมากขึ้นกว่าที่คาดไว้ การ คาดการณ์การผลิตกัมพูชาคือตอนนี้มากน้อยกว่าตัวเลขในแง่ดีซึ่งได้ลงประกาศ ก่อนหน้าทศวรรษนี้โดย multilaterals เช่นกองทุนการเงินระหว่างประเทศ IMF ได้คาดการณ์ไว้ประมาณ 4-700 บาร์เรลสำรองในขณะที่อาจารย์ที่ปรึกษาสำคัญในการที่รัฐบาลกัมพูชาคาดว่า เศรษฐกิจขอสงวนพิสูจน์แล้วประมาณ 50 ล้านบาร์เรลเป็นจริงมากขึ้นและมีอัตราการฟื้นตัวของ 6% เป็น 14% อาจเกิดขึ้น
ในขณะที่เชฟรอนคาดหวังว่าจะเป็นปั๊มน้ำมันจากดีครั้งแรกในเดือนธันวาคม 2012, การพัฒนาอุตสาหกรรมของไทยเทียบได้กับทางค่อนข้างปิด
ความต้องการใช้ก๊าซ 3) เพิ่มขึ้นจากประเทศไทย
เป็น ที่รู้จักกันค่อนข้างดีว่าประเทศไทยเป็นอย่างมากพึ่งพาก๊าซธรรมชาติเพื่อการ ผลิตไฟฟ้า ส่วนใหญ่ของก๊าซนี้จะต้องถูกนำเข้าในอนาคตขอสงวนในอ่าวไทยและจากประเทศพม่า ลดน้อยลง กัมพูชามาดูสถานการณ์นี้เป็นหนึ่งในการเปลี่ยนแปลงสำคัญที่จะนำประเทศไทยไป ยังตารางการเจรจาต่อรอง
แต่ นอกเหนือไปจากเป้าหมายของพวกเขาของอุตสาหกรรมผู้ใหญ่มากขึ้น O & G, ตำแหน่งกัมพูชาเพื่อเจรจาทำข้อตกลงเพื่อ OCA เป็นหนึ่งที่เพิ่มมากขึ้นรู้ว่ามีวิ่งไม่ที่จะผลักดันประเทศไทยให้ที่มี ประโยชน์สูงจากประเทศกัมพูชารอประเทศไทย ที่'ต้อง'กัมพูชามากขึ้นและเพิ่มขึ้นกลับหัวกลับหางทางเศรษฐกิจจาก อุตสาหกรรมกัมพูชาผู้ใหญ่มากขึ้น
แนวคิดของพื้นที่พัฒนาร่วมจะเป็นสิ่งที่คาดจากหน่วยงานของทั้งสองประเทศ?
แนว คิดของพื้นที่พัฒนาร่วม (เจดีเอ) น่าจะเป็นเพียงแก้ปัญหาจริงไปยังประเทศทั้งสองอ้างทับซ้อนในอ่าวไทย แนว ความคิดของเจดีเอตามวิชาการไทยคุ้นเคยกับข้อพิพาทชายแดนที่ดีที่สุด -- ถ้าไม่เพียง แต่ -- แก้ปัญหาทางการเมืองในประเทศไทยรอบการสูญเสียที่อาจเกิดขึ้นของอำนาจอธิปไตย ทั้งนี้เป็นเพราะแนวคิดของเจดีเอไม่ได้หมายความว่าประเทศไทยหรือประเทศ กัมพูชาอย่างเป็นทางการได้สละสิทธิเรียกร้องเหนือดินแดน แต่ JDA สามารถทำงานได้อย่างต่อเนื่องในขณะที่ประเด็นการกำหนดเขตรอบสามารถอธิบายแยก กัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น